Schronisko PTTK Na Hali Krupowej - Sidzina

Waldemar P.

Schronisko jest usytuowane w cudownym widokowym miejscu ma sporo miejsca do odpoczynku wokół zabudowań. Pokoje już troszkę czasu mają za sobą, dania serwowane przez kuchnię są dobre choć nie należą do dużych porcji.

Ines K.

Po prostu NIE POLECAM‼️ obsługa tragiczna jak chcesz się spytać to powiedzą wiadomo chyba, rosołu brak i schabowego ale to by się dało przeżyć,tylko widoki ratują to wszystko my wybraliśmy miejsce na polu ponieważ stolik na stoliku nie komfortowe bardzo i mało miejsca z jedzeniem nie da się przejść jedzenie też nie najlepsze,de volaie z mielonego i z dziwna panierka,jedzenie nie jest warte ceny nie polecam,za to polecam wziasc swoją herbatkę i jedzenie i zjeść spokojnie swoje bo jedzenie nie za dobre a obsługa aż się odechciewało zamawiać

Karolina S.

Zaznaczę, że ocenię tylko rozmowę przez telefon (stąd moja wypośrodkowana ocena):

Pani odbierając sformułowaniem “No?” miała ton bardzo pretensjonalny, na pytanie o nocleg, odpowiedziała: “jest, kuchnia do 19, płatność gotówką”, nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie to, że rozłączyła się zanim cokolwiek odpowiedziałam… co skłoniło mnie do wejścia tutaj i przeczytania opinii…I jak sie okazało, pierwsze wrażenie nie było mylące… zrezygnowałam zatem z noclegu tam… wrocimy latem, pod namiot 😉

Jan F.

Ocena uwzględnia to, że mówimy o schronisku. Jedzenie drogie i niestety nie zbyt dobrej jakości. Ilościowo do zaakceptowania. Żurek słaby. Bigos nieco lepiej. Dobre jest grzane piwo.
Dość mała sala, ale można się pomieścić. Fajnie jakby była sprzątana. Toalety ok. Obsługa poprawna. Widok na tatry super jak tylko trafi się pogoda.
W lecie lepiej wziąć swój koc i usiąść na polanie, żeby rozkoszować się miejscem.

Tomek M.

Piknie! Przytulnie, kameralnie i z klimatem. Trza będzie jeszcze wrócić na nocowanie nie raz:-) a nawet nie dwa...
Dla malkontentów: proponuje zapoznać się z realiami i literaturą na temat prowadzenia schronisk PTTK:-).

Anna

Jestem ogromnie zawiedziona obsługą w tym schronisku. Chciałam z wyprzedzeniem (dwumiesięcznym) zarezerwować nocleg, lecz ciągle słyszałam, że ja to mam dzwonić później, bo to za wcześnie. Na moje pytanie czy wtedy będę miała gwarancję miejsca usłyszałam, że oni mi nic nie mogą zagwarantować, więc powiedziałam, że chciałabym w takim razie zarezerwować, żeby mieć pewność noclegu. Na to pani powiedziała mi "No do widzenia" i odrzuciła słuchawkę. Posłusznie dzwoniła co 2 tygodnie, żeby dowiedzieć się czy teraz może łaskawie mogę zrobić rezerwację i zawsze słyszałam, że mam dzwonić później. W końcu 2 tygodnie przed wyjazdem okazało się, że nie ma miejsca w pokoju, w którym chciałam nocować i muszę zmienić plan całej mojej kilkudniowej wyprawy.

Michal S.

Schronisko PTTK Na Hali Krupowej to miejsce z klimatem, jednak widać, że wymaga już renowacji. Sam budynek jest piękny i stary, co dodaje uroku, ale niestety oznacza to również, że wiele elementów schroniska nosi widoczne ślady zużycia. Niestety, nie udało mi się obejrzeć okolicy, ponieważ dotarłem po zmroku, a rano towarzyszyła nam gęsta mgła, która zasłoniła wszystko.

Sala konsumpcyjna jest niewielka, a cała infrastruktura, od pokoi po sanitariaty, wymaga remontu. Stan sanitariatów był naprawdę słaby, a czystość w obiekcie pozostawiała wiele do życzenia. Sala wspólna do noclegu również nie była w najlepszym stanie – rozumiem, że schronisko to nie hotel, ale przy obecnych cenach za nocleg oczekiwałbym czegoś na nieco wyższym poziomie.

Koszty wyżywienia nie należą do najniższych, jednak nie oceniam ich jakości, bo tym razem nie korzystałem z posiłków. Mimo tych niedogodności, pobyt oceniam pozytywnie, głównie ze względu na atmosferę, którą tworzymy wspólnie z przyjaciółmi na każdym wyjeździe. Chętnie wrócę w przyszłości, żeby zobaczyć okolicę w lepszych warunkach pogodowych.

Tomek K.

Schronisko pięknie położone, niestety jadalnia z werandą dość małe (ale to rzecz oczywiście niezależna od zarządcy obiektu). Obsługa natomiast, organizacja pracy to czarna rozpacz. Byłem w sobotę, ustawiłem się w niezbyt długiej kolejce do bufetu - 11 osób przede mną. Do okienka dotarłem po 42 minutach!! Ślamazarność obsługi nieprawdopodobna! Nikt z tych osób przede mną nie zamawiał dużo, każdy tylko coś do jedzenia, piwo (żadnych zbiorowych zamówień). Jedzenie niespecjalne, żurek wodnisty, fasolka po bretońsku wyraźnie przesolona, chociaż uczciwie dodam, że ilościowo to fasolki nie pożałowali