Schronisko dla Zwierząt w Bydgoszczy - Bydgoszcz

Dorota Dorina

Kiedyś miałam możliwość poznać pieska, który czekał na adopcję w pomieszczeniu razem z innymi kolegami i podszedł do mnie, jako jedyny, spokojnie, nie szczekał, tylko się przywitał i czekał.. Niedługo, bo wiedziałam już, że ten piesek będzie moim przyjacielem. Po adopcji dostała na imię Zira. Najcudowniejszy piesek na świecie, grzeczna i usłuchana, każdego dnia sprawiała uśmiech na twarzy. Lubiła się tulić i spacerować. Dziś Zirka odeszła, ale miłość do niej zostanie na zawsze. Dziękuję, że miałam możliwość się nią zaopiekować.

Luda Bublyk

Tu powinien przyjechać każdy i każda. Gdy jest Ci za zimno lub za gorąco, gdy coś Cię boli lub gdy czujesz, że jesteś w najlepszej formie. Gdy nakrzyczał na ciebie szef lub gdy kogoś właśnie wywaliłeś z pracy. Gdy nie smakują ci obiady żony lub gdy pochlonąłeś kolejny pyszny. Gdy masz pełno przyjaciół lub gdy czujesz się porzucony przez cały świat. Gdy nieźle ci się wiedzie lub gdy jesteś spłukany. Tu po prostu musisz przyjechać bodaj raz w życiu. I wtedy ci się otworzą oczy.

Alicja

Szału dostaję jak widzę te złe opinie. Ludzie myślą, że przyjdą do schroniska jak do biedronki i będą mogli bez pytań adoptować zwierzę?
Prowadzenie takiej instytucji to bardzo dużo pracy i odpowiedzialności. Nie ma nic dziwnego w tym, że trzeba dzwonić i się umówić. Ludzie zacznijcie myśleć tymi głowami!
Bardzo dobrze prowadzone schronisko, którego priorytetem są podopieczni 🐕💕

Natalia Bentkowska

Dla niektórych może się wydawać niedostępne, mające dziwne zasady, ale jak dla mnie to najlepsze schronisko jakie miałam możliwość zobaczyć, poznać. Trzeba zrozumieć pracowników, że są wyznaczone godziny w których można schronisko odwiedzić, schronisko zapewne ma swój ustalony plan dnia i zwierzaki również, to nie ogród zoologiczny, żeby je "zwiedzać". Z tego co wiem pracownicy również poświęcają swój prywatny czas dla zwierzaków, zostając po godzinach czy zabierając je do swoich domów co na pewno nie jest ich obowiązkiem jako pracownika. Jak dla mnie super miejsce dla potrzebujących zwierząt. 🐕🐈🐁🦜🐍🐇🐹

Kasia Sobczyk

Marzenie spełnione... odwiedziliśmy dzisiaj (29.01.2025) schronisko w Bydgoszczy i na spacer dostałyśmy przecudowną suczkę o imieniu LOKA.
Najpierw pobudzona samym wyjściem z kojca, później ciągnącą na smyczy ale po 20 minutach... spacer udany. Pies nam zaufał, przymilał się i chętnie reagował na komendy. Aż żal było odprowadzać ją do kojca w schronisku. Ale po spacerze przeszłam z córką po boksach, gdzie czekają psy do adopcji i razem stwierdziłyśmy, że mają tam cudowną opiekę. Czysto, świeże legowiska, pełne miski jedzenia i czystej wody... z pewnością opiekunowie mocno o to dbają.
Córką zostawiła dla LOKI kocyki, pluszaka i jedzenie... ale z pewnością najbardziej przypadł jej do gusty pluszak, którym od razu po powrocie ze spaceru się bawiła...tak intensywnie, że wpadł jej do miski z wodą. Dużo śmiechu i miłości dzięki takiemu doświadczeniu.
Ocena 10/10👍
Z pewnością nie był to nasz ostatni raz.
Dziękujemy za wybranie tak cudownego pieska.

Krysia P

Czy bydgoskie schronisko jest tak bogate ,że nie chce przyjmować pomocy? 20.12.2024 zawiozłam 40 puszek kociej karmy, kilka kocy i poduszek.Niesympatyczna pani nie chciała tego przyjąć tłumacząc się brakiem miejsca.Dopiero po pertraktacjach udało mi się to zostawić. Kocie godziny to jakiś żart. Ta sama pani , gdy się o to spytałam spojrzała na mnie jak na kosmitkę.Zaczęła wymyślać różne powody dla których nie można zobaczyć kotów.Tak samo umawianie się na oglądanie zwierząt. Tłumaczą się tłumami przychodzących ludzi. Byłam w schronisku dwa razy kilkoro pracowników ani jednej osoby zwiedzającej.Może ktoś w końcu się zainteresuje co się tam naprawdę dzieje

Halina Jaskulska

W pełni popieram opinię Pani Beaty Damazyn. Spotkało mnie w tym schronisku takie samo okropne przyjęcie (byłam 4-ro krotnie).Panie czują się upoważnione do oceny stanu psychiki osoby chcącej adoptować psa. Mój pies, którego też adoptowałam z tego schroniska, już odszedł. Był fantastyczny i kochany. Też był oceniony " jako "wycofany". Szkoda mi zwierząt, które tam są, a ja czuję się zdecydowanie niekomfortowo. Po śmierci mojego psa regularnie wożę karmę do przedmiotowego schroniska, ale w przeniesieniu worka nigdy nie pomógł mi żaden z pracowników, mimo że o to proszę.

Monika

Adoptowany kotek po tygodniu zmarł na panleukopenię (FPV). Zapewniono mnie, że był szczepiony, co okazało się nieprawdą. Na wizycie w schroniskowej klinice weterynaryjnej nie zapewniono mu odpowiedniej opieki, problem został zbagatelizowany, jego stan określono jako niegroźny, nie odbyto żadnych testów. W efekcie, kotek nie otrzymał odpowiedniego leczenia na czas.

Gdyby nie moja dociekliwość i działanie na własną rękę, nie zostałby nawet zdiagnozowany. Niestety mimo tego było już za późno, trzy dni po wystąpieniu pierwszych objawów zmarł mi na rękach.

Odpowiednia opieka zdrowotna i rzetelna informacja o stanie zdrowia zwierząt powinno być minimum, które należy zapewnić podopiecznym. W moim wypadku niestety nie zostało ono spełnione.